آفتاب، در بدرود روز، در افق...
و شما گل های سرخ، که از تبار آفتاب و آتش هستید...
در بهار...
در هنگامۀ نفس های بکر و تازۀ زمین...
با آواز هَزاران، سرخ و آتشین می شوید...
درود به شما، ای گلهای سرخ...
ای پیوند دوستی ها...
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
انه شرلی ،
،
|